Isu keganasan rumah tangga di Malaysia telah dikesan sejak awal tahun 1960an lagi. Walaubagaimanapun, kebanyakan insiden jarang dilaporkan kerana isu ini dianggap sebagai masalah peribadi dan patut diselesaikan dalam konteks keluarga itu sendiri.
Masalah ini kini dikatakan sebagai satu masalah sosial pada semua peringkat masyarakat tanpa mengira bangsa, kelas dan status ekonomi. Golongan yang lebih ketara menjadi mangsa keganasan rumah tangga ini ialah golongan wanita.
Kerajaan Malaysia mengambil langkah menggubal Akta Keganasan Rumah Tangga 1994 bagi menangani isu ini. Penggubalan Akta ini bertujuan untuk memberikan perlindungan kepada mangsa keganasan rumah tangga daripada berterusan menerima ancaman penderaan, di samping sebagai satu alat untuk meredakan suasana ’panas’ akibat pertelingkahan dalam rumah tangga tersebut.
Sejarah awal penggubalan AKRT 1994 ini adalah dipelopori oleh Aktivis dan NGOs Wanita dengan Bahagian Hal Ehwal Wanita (HAWA) di bawah Jabatan Perdana Menteri sebelum Oktober 1990, seterusnya di bawah Kementerian Perpaduan Negara dan Pembangunan Masyarakat selepas Oktober 1990 sebagai Agensi Kerajaan yang bertanggungjawab ketika itu. AKRT 1994 ini telah dikuatkuasakan pelaksanaannya pada tahun 1996.
Statistik Jabatan Kebajikan Masyarakat Malaysia menunjukkan bahawa kes keganasan rumah tangga pada tahun 2003 ialah seramai 636 orang, tahun 2004 seramai 560 orang, seterusnya pada tahun 2005 seramai 421 orang, tahun 2006 seramai 485 orang, manakala pada tahun 2007 seramai 373.
Persoalannya, mengapa perlakuan keganasan rumah tangga ini berterusan berlaku. Di manakah kesilapannya?
No comments:
Post a Comment